Een poging tot een minimalistisch leven. Je kunt er niet meer omheen. Minimalisme. Klinkt weldadig voor een chaotische geest als ik. Want wat ik daarvan begrijp is dat het mijn hoofd en voornamelijk ook huis zou moeten leegmaken. Eerste poging. Alle overbodige spullen op een ruilsite. Lekker minimalistisch. Wat ik vergat in mijn enthousiasme is dat ik daar weer tig dozen voor terug kreeg. Want tja…er stonden zoveel nuttige zinvolle dingen op die ruilsite! Geen tijd- en plek- om in te ruimen, dus alles naar zolder. Tot mijn ouders kwamen logeren en op diezelfde zolder zouden slapen. De dozen werden in het berghok gepropt. Na de schoolvakantie mochten onze drie lieve schatten weer naar school, dus yes, eindelijk weer naar de kringloop. Heerlijk rondstruinen in een zalige stilte zonder kinderstemmen om mij heen! Twee volle tassen, o.a. van die ruilsite, weggebracht (goed bezig!) om vervolgens met vier volle zeer nuttig bruikbare spullen weer terug te keren naar huis. Een paar dagen later kwam een lieve kennis met wat stoffige spellen op te proppen. Ja hoor- doe maar- leuk! Ben dol op van die authentieke spellen. Het onhandige was alleen een gebrek aan plek. Het berghok op zolder en zo`n beetje de rest van het huis zit al tjokvol. Conclusie. Zwaar gefaald in mijn missie om een minimalistisch leven te leiden. Maar eerlijkgezegd. Dat minimaliseren. Niets voor mij. Ik ben nu eenmaal chaotisch van aard. En tja, dan aanvaard en accepteer ik dan maar gewoon. Die leeggekieperde legomand laat ik mooi liggen vanavond. Kunnen die drie meestal lieve schatten er morgenochtend in alle vroegte weer heerlijk mee spelen. Terwijl ik geniet van deze bevrijdende gedachte en van mijn wijntje verheug ik me nu al op het volgende uitje richting kringloop. Met een beetje proppen past er vast nog wat bij in dat berghok!